Βασική αναφορά για την αρχιτεκτονική σύνθεση του συγκροτήματος αποτελεί η παραδοσιακή αγροτική κατοικία της Κρήτης. Μελετώντας αυτό το πρότυπο αναφοράς, εντοπίζονται τα βασικά του χαρακτηριστικά και μέσω του σχεδιασμού, επιχειρείται η επανερμηνεία τους και η απόδοση τους σε μια σύγχρονη εκδοχή κατοικίας. Το λαϊκό Κρητικό σπίτι είναι λιτό και οργανώνεται σε απλή κυβική μορφή. Εισέρχεται κανείς σε αυτό μέσω ενός περιμετρικού τοίχου που οδηγεί στην εσωτερική αυλή και έπειτα στην κατοικία. Η διαβάθμιση της ιδιωτικότητας από το εξωτερικό προς το εσωτερικό, καθώς και ο ρόλος του δώματος ως στοιχείο εκτόνωσης αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά της Κρητικής λαϊκής παράδοσης. Σε αυτά προστίθεται το χρώμα ως ιδιαίτερο εκφραστικό μέσο και μορφολογικό στοιχείο της περιοχής. Τα παραπάνω χαρακτηριστικά αποτελούν αφετηρία της συνθετικής και αρχιτεκτονικής επίλυσης του συγκροτήματος. Μέσω μιας δυναμικής σχέσης με τον τόπο και την παράδοση επιχειρείται η ενσωμάτωση των δομικών χαρακτηριστικών του Κρητικού αγροτόσπιτου σε μια σύγχρονη αρχιτεκτονική πρόταση κατά την οποία η επίλυση της ογκοπλασίας, των προσβάσεων και της μορφολογίας καταλαμβάνουν προεξάρχοντα ρόλο.

Το νέο συγκρότημα παραθεριστικών κατοικιών αποτελείται από δύο διώροφα κτίρια που στεγάζουν συνολικά 16 κατοικίες, οργανώνεται σε δύο σκέλη σχήματος «Γ» και αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα τα οποία καθορίζονται από τα κύρια όρια του οικοπέδου προς το δόμο και το όμορο οικόπεδο του ελαιώνα.
Τα όρια αυτά, αποτελούν τους βασικούς άξονες σχεδιασμού των κυβικών όγκων των κατοικιών, οι οποίες στρέφονται προς το εσωτερικό του οικοπέδου και την κεντρική κοινόχρηστη αυλή. Η τοποθέτηση των κτηριακών όγκων, λόγω του τριγωνικού σχήματος του
οικοπέδου, γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να επιτευχθούν κατά το μέγιστο η επιτρεπόμενη
δόμηση, η θέα προς τη θάλασσα, ο δροσιμός και ο αερισμός μέσω της εκμετάλλευσης του Βόρειου προσανατολισμού.